همه چیز برای یک نشست تاریخی در روز ۱ مهر (۲۳ سپتامبر) میان وزرای خارجه همه همسایگان خلیج فارس در حاشیه هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک فراهم شده بود، اما در نهایت این نشست در دقیقه نود لغو شد.
اختلافات مرزی عراق و کویت، این شانس کم نظیر را که برای آن ماه ها رایزنی شده بود، از همسایگان خلیج فارس گرفت. فرمول ۲+۶ همسایه خلیج فارس آنقدر معنا داشت که به رغم حمایت ایران و سایر کشورهای منطقه به ویژه عربستان، از برگزاری نشست بدون عراق و کویت صرف نظر شده و شانس برگزاری آن به زمان دیگری موکول شد.
این مجمع به میزبانی آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد و یادآور بند ۸ قطعنامه ۵۹۸ سازمان ملل متحد بود که پس از جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، از دبیرکل سازمان ملل خواسته بود از طریق مشورت با کشورهای منطقه، راه‌های افزایش امنیت و ثبات منطقه خلیج فارس را بررسی کند.
اختلافات مرزی عراق و کویت تاریخی است و یکبار به جنگ میان دو کشور انجامیده است. یکی از انگیزه های اصلی حمله عراق به کویت در سال ۱۳۶۹ (۱۹۹۰ ) تصرف جزایر وربه و بوبیان بود. اختلاف درباره این جزیره منجر به اختلاف درباره مرز دریایی دو کشور در خورعبداللّه شده است.
این خور مهمترین راه دریایی است که از یک سو به شمال کویت و از سوی دیگر به جنوب عراق منتهی می شود. خورعبدالله عمده ترین و مناسب‌ترین مسیر ارتباط دریایی عراق با خلیج فارس است و با تحدید مرزی عراق از خورعبدالله دسترسی این کشور به خلیج فارس تقریبا قطع می شود. اما به رغم توافق عراق و کویت درباره مدیریت این آبراه به موجب قطعنامه ۸۳۳ شورای امنیت سازمان ملل در ۱۹۹۳، اختلافات دو کشور در این زمینه ادامه دارد.
کویت خواستار تداوم اجرای توافق ۱۳۹۱ (۲۰۱۲) درباره تعیین مرز در گذرگاه خور عبدالله میان دو کشور است. اما ۱۳ شهریور (۴ سپتامبر) دادگاه عالی عراق این توافق را به دلیل عدم احراز اکثریت آرا در زمان تصویب توافق در پارلمان در سال ۲۰۱۳، خلاف قانون اساسی عراق تشخیص داد. طبق ماده ۵۹ قانون اساسی عراق، تصویب معاهده ها و توافقنامه های بین المللی باید به تصویب دو سوم نمایندگان پارلمان برسد.
این در حالی است که احتمالا اختلافات مرزی عراق و کویت با رد توافق مرزهای زمینی تشدید خواهد شد. این توافق نیز تحت قطعنامه ۸۳۳ سازمان ملل متحد امضا شده است و قضات دادگاه عالی عراق به این توافق نیز همان اشکال را وارد می دانند.
کویت نیز در واکنش به مواضع اخیر عراقی ها، بخش زیادی از رایزنی های دیپلماتیک خود در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل را معطوف به ادعاهای مرزی خود در برابر عراق کرد. به موجب این تلاش ها، در بیانیه مشترک وزرای خارجه شورای همکاری خلیج فارس و آمریکا ( ۲۹ شهریور/ ۲۰ سپتامبر) از عراق خواسته شده است به توافق خور عبدالله متعهد مانده و «تعیین مرزهای دریایی» با کویت را نهایی کند.
«شیخ احمد نواف الاحمد الصباح» نخست وزیر کویت در سخنان خود در نشست مجمع عمومی سازمان ملل نیز نسبت به پیامدهای لغو دو قرارداد مربوط به کشتیرانی دریایی بین کشورش و عراق هشدار داد.
بدین ترتیب به دلیل تشدید مناقشه مرزی عراق و کویت فرصت کم نظیر نشست همسایگان خلیج فارس در نیویورک از بین رفت و برگزاری نشست مشابه به زمان یا ابتکار دیگری سپرده شد.
از نگاه ناظران، مهمتر از اختلافات سیاسی، اختلافات مرزی میان کشورهای منطقه است که در واقع یکی از مهمترین موانع تحقق ایده‌های مجمع همکاری و امنیت دسته جمعی در خلیج فارس شده است.
از جمله اختلافات ارضی و مرزی میان کشورهای منطقه می‌توان به اختلافات میان عربستان و کویت، عربستان و یمن، عربستان و عمان، عربستان و قطر، عربستان و عراق، قطر و بحرین، امارات و یمن، ایران و امارات و عراق و کویت اشاره کرد.
