همزمان با مذاکرات غیرمستقیم تهران و واشنگتن، مجموعه اقدامات آمریکا، ایران را نسبت به جدیت طرف آمریکایی در مذاکرات به طور فزاینده‌ای مردد کرده است. این تردید ناشی از مجموعه‌ای از سیگنال‌ها از طرف واشنگتن است که ایران آن‌ها را متناقض و نشانه نفوذ خارجی می‌داند.
در حالی که پیام‌های اخیر طرف آمریکایی ممکن است در ظاهر نشانه‌هایی از اختلاف نظر بین جناح‌های مختلف اثرگذار در سیاستگذاری آمریکا در رابطه با موضوع هسته‌ای را نشان دهد، طرف ایرانی این وضعیت را متفاوت تفسیر می‌کند.
تحلیلگران در تهران بر این باورند که کاخ سفید در مورد مذاکرات و مسیر دیپلماسی فاقد جدیت واقعی است. علاوه بر این، واشنگتن به راحتی در معرض تسلیم شدن در برابر جناح‌های تندرو طرفدار بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، قرار دارد.
در سایه نبود جدیت حداقلی در طرف آمریکایی، طرف ایرانی در مورد تعهد و تمایل واشنگتن برای ادامه مذاکرات مردد شده است. مجموعه‌ای از «سیگنال‌های بسیار متناقض» ارسال شده توسط تیم آمریکایی، عوامل مؤثر در ایجاد چنین وضعیتی بوده است.
اعمال دو دور تحریم اقتصادی توسط آمریکا در این هفته، در حالی که مذاکرات در جریان است، و همچنین یک «توییت تحریک‌آمیز» و تهدیدآمیز اخیر توسط وزیر دفاع آمریکا که بلافاصله توسط استیو ویتکوف، مذاکره‌کننده و نماینده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا، بازنشر شد، از جمله این موارد هستند.
این تحولات «سوء ظن عمیق ایران مبنی بر اینکه آمریکا نمی‌تواند مستقل از اسرائیل تصمیم‌گیری کند، حتی اگر مایل به انجام این کار باشد» را تقویت می‌کند.
پیش از این نیز تردیدهای جدی در مورد جدیت آمریکا وجود داشت و از جمله این واقعیت فاصله یک هفته‌ای بین دوره‌های مذاکراتی است که قرینه‌ای بر عدم جدیت و نوعی نمایشی بودن تمایل آمریکا به مذاکره است.
