بر اساس برداشت ایران نوانس از گفتگو با یک مقام ارشد، سه قدرت اروپایی شامل فرانسه، آلمان و انگلیس، اعتبار خود را به عنوان شرکای مذاکراتی نزد تهران از دست داده‌اند. بر این اساس، ایران اعتماد خود را به اراده یا توانایی تروئیکای اروپایی برای پایبندی به تعهداتشان از دست داده است.
در میان نخبگان ایرانی، و نه فقط تصمیم‌گیران کلیدی، این اجماع شکل گرفته است که سه کشور اروپایی کنترلی بر فرآیندی که حدود یک ماه پیش آغاز کردند، نداشته و ندارند.
باور غالب در تهران این است که اقدامات تروئیکای اروپایی یک تلاش دیپلماتیک صادقانه نبوده، بلکه «صرفاً برای کسب رضایت مارکو روبیو»، وزیر خارجه آمریکا، انجام شده است. کشورهای اروپایی در اقدامی که برای راضی کردن عناصر تندرو در واشنگتن طراحی شده بود، فرآیندی را کلید زدند، در حالی که می‌دانستند این کار آن‌ها را «دست خالی» باقی خواهد گذاشت.
تماس تلفنی مشترک دیروز میان وزیر امور خارجه ایران و همتایان اروپایی‌اش، شاید «چیزی بیش از یک ژست سیاسی برای دیپلماسی عمومی و بخشی از بازی مقصرنمایی توسط سه کشور اروپایی» نباشد.
در این میان، با توجه به اظهارات اخیر امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، به نظر می‌رسد پاریس به نقش سنتی خود به عنوان یک «عامل اخلال‌گر» بازگشته است. به گفته یک مقام آگاه، فرانسه با «نق زدن‌های مداوم» و سنگ‌اندازی، به طور فعال در حال مختل کردن فرآیند دیپلماتیک است و این رفتار، یادآور نقش تاریخی این کشور در پیچیده کردن مذاکرات است.
ارزیابی تهران از اراده سیاسی اروپا به قدری صریح و ناامیدکننده است که هیچ‌کس در ایران باور ندارد تروئیکای اروپایی آنقدر شجاعت و جسارت داشته باشد که این مسیر را معکوس کند.
